Marathonloopster Sarah Chen herstelde van fasciitis plantaris (‘hielspoor’) door van ondergrond te veranderen, zo vertelt ze in Catalan News. “Ik ging dagelijks met blote voeten op het gras staan. Ik merkte dat mijn voeten daar volledig anders op reageerden. Binnen enkele weken was mijn pijn met 60 procent verminderd.”

Op zoek naar evenwicht

Je lichaam past zich steeds aan, aan het oppervlakte waarop je loopt. Je lijf zoekt naar een ander evenwicht wanneer je bijvoorbeeld van beton overstapt op grind. Op een zachtere ondergrond neemt de stijfheid van je enkel toe om te zorgen dat je stabiel blijft lopen. Je doet dit automatisch, maar het heeft invloed op de gezondheid van je gewrichten. Er zitten zo’n 7000 zenuwuiteinden in je voeten. Die staan constant in contact met je hersenen. “Dat mechanisme heeft invloed op je spieractiviteit, gewrichtsstijfheid en bewegingspatronen”, zo vertelt neurofysioloog dokter James Thompson in het artikel.

Omgevingsverrijking

Zo leidt wandelen op natuurlijke, oneffen oppervlakten tot meer lichaamsbewustzijn, groter ruimtelijk inzicht, meer evenwicht, en betere activering van de enkel- en voetspieren. Het kan ook een waarschuwingssignaal geven dat er iets niet klopt in je lijf. Bijvoorbeeld als je uitgesproken voorzichtig of asymmetrisch begint te lopen. Maar in het algemeen leidt wisselen van ondergrond tot ‘omgevingsverrijking’. “Je voeten zijn de basis van je bewegingshuis. Door ze op gevarieerd terrein uit te dagen, versterk je de hele structuur van je lichaam van onderaf”, zo eindigt de schrijver van het artikel.