Een kunstknie is immers niet altijd een uitkomst. De initiatieven zijn nu klein, de onderzoeken van korte duur. De behandeling die bestaat uit voorlichting, oefentherapie en pijnmedicatie moet beter. Ook willen ze onderzoeken waarom huisartsen soms een knieklachtcode noteren, en de aandoening niet als artrose of pas jaren later als artrose registreren.
Bron: Erasmus MC
Het is al langer bekend dat veranderingen in de stofwisseling van lichaamscellen het proces van veroudering beïnvloeden. Dit onderzoek geeft in veel meer detail aan welke veranderingen dat precies zijn. Centraal in de studie naar het verouderingsproces in spierweefsels staan de mitochondriën. Dat zijn de energiefabriekjes van onze lichaamscellen, waarin voedingsstoffen worden omgezet naar energie en waarbij het NAD⁺-molecuul essentieel is.
De onderzoekers ontdekten dat oudere personen met een zeer actieve levensstijl NAD⁺-niveaus in hun spieren hebben die bijna hetzelfde zijn als die van jongere personen. Hun ontdekking suggereert dat de meeste aan leeftijd gerelateerde veranderingen in spieren kunnen worden teruggedraaid door een actieve leefstijl. UM-onderzoeker Joris Hoeks: ‘De werking van mitochondria kan worden verbeterd door regelmatig sporten, ook als we ouder zijn. Minder fitte ouderen zouden bovendien baat kunnen hebben bij voedingssupplementen om de NAD⁺-niveaus te verhogen. Een combinatie van beide is mogelijk het meest effectief, maar om dat vast te stellen is verder onderzoek nodig.’ De bevindingen zijn gepubliceerd in het wetenschappelijke tijdschrift Nature Aging.
Bron: Universiteit Maastricht
De MDR legt verplichtingen op aan fabrikanten, importeurs en distributeurs die medische hulpmiddelen op de markt brengen.
De MDR legt geen verplichtingen op aan zorgverleners die behandelingen uitvoeren waarbij ze medische hulpmiddelen gebruiken.
Wat zijn dan medische hulpmiddelen?
Het gaat erom te bepalen dat een ‘…..instrument, toestel of apparaat, software, implantaat, reagens, materiaal of ander artikel…. Een medisch doel…….’ heeft. Dit bepaalt de fabrikant. Het medische hulpmiddel verlicht of helpt bij een ziekte of beperking. Dat is de 2e beoordeling.
Voor het toepassen door de zorgverlener van de crèmes en vloeistoffen of andere medische hulpmiddelen bij een behandeling van de patiënt of klant is de MDR niet van belang voor die zorgverlener. De verantwoordelijkheid voor het voldoen aan de eisen van de MDR ligt namelijk bij de fabrikant van de crèmes en vloeistoffen etc.
Belangrijk is dat een ‘behandeling’ zelf niet onder de MDR valt. Het gaat om medische hulpmiddelen.
Let op het woord ‘medisch’. Verzorgende materialen of materialen voor comfortverhoging vallen niet onder medische hulpmiddelen. Want ze zijn niet ‘medisch’.
Materialen (wattenstaafjes, keukenrollen, wegwerpschorten, mondkapjes etc.) die een zorgverlener gebruikt bij en tijdens zijn of haar medische behandeling vallen alleen onder de MDR als ze door de fabrikant bedoeld en bestempeld zijn als medisch hulpmiddel. De wetgever denkt hier aan medische hulpmiddelen als verbandmateriaal, rolstoelen en thermometers.
De MDR verantwoordelijkheid ligt hierbij bij de fabrikant, niet bij de gebruikende zorgverlener (pedicure).
De zorgverlener heeft geen controleplicht op basis van de MDR. De MDR legt die controleplicht op aan importeurs en distributeurs (de ‘tussenhandel’) die producten als crèmes, teenmofjes of kant-en-klare braces importeren of distribueren.
De MDR vraagt autoriteiten om ‘te bevorderen en mogelijk te maken’ dat zorgverleners klachten over, en incidenten door het medische hulpmiddel kunnen melden. Die melding moet mogelijk zijn bij de leverancier of bij de autoriteiten.
De fabrikant is ervoor verantwoordelijk dat CE markering terecht en op de juiste gronden is aangebracht.
Geneesmiddelen vallen niet onder de MDR als het geneesmiddel is opgenomen is in de geneesmiddelenwet. Dat is de redenering in de MDR verordening. Dit kan je dus alleen bepalen door te kijken welk middel onder de geneesmiddelenwet valt. Maar dat hoeft de zorgverlener niet te doen. Dat is de verantwoordelijkheid van de fabrikant en eventueel de importeur of distributeur van het geneesmiddel.
De verantwoordelijkheid voor het op de markt brengen ligt bij de fabrikant, of de importeur en distributeur.
De fabrikant wordt aangesproken door de autoriteiten als hij onterecht iets op de markt heeft gebracht zonder CE markering. De zorgverlener heeft hooguit een ‘signaalfunctie’. En dat alleen indien de zorgverlener vaststelt dat het product schadelijk is of kan zijn voor de patiënt. Dan zou je moeten kunnen melden aan de leverancier en/of aan de bevoegde autoriteiten (IGJ).
Apparatuur die de zorgverlener gebruikt vallen onder de MDR als het medische apparatuur is. De verantwoordelijkheid voor het voldoen aan de MDR ligt bij de fabrikant van dat medische hulpmiddel. De controleplicht geldt voor de importeur of distributeur.
Denk hierbij aan bijvoorbeeld behandelstoelen, thermometers, meetapparatuur, verbandmateriaal, mesjes, freesjes etc.
De zorgverlener moet kunnen melden bij de leverancier of autoriteiten als ze vaststellen dat een product schadelijk is voor de patiënt. De MDR zegt dat de autoriteiten dat melden ‘moeten bevorderen en mogelijk moeten maken’.
Een zorgverlener heeft een taak onder de MDR als hij of zij zelf een medisch hulpmiddel maakt. Dit komt voor als een zorgverlener een medisch hulpmiddel naar maat maakt voor één specifieke patiënt. Hieronder vallen bijvoorbeeld steunzolen, ortheses en nagelbeugels.
De zorgverlener wordt dan door de MDR gezien als fabrikant van een medisch hulpmiddel naar maat. De verplichtingen van deze zorgverlener vallen deels onder een speciale procedure van de MDR.
Gezamenlijk zullen wetenschappers van het Maastricht UMC+, Radboudumc, Alzheimercentrum Amsterdam, Wageningen Universiteit en het UMCG in Groningen onderzoeken hoe verschillende leefstijlinterventies kunnen bijdragen aan het verbeteren van de hersengezondheid van ouderen. Eerder wetenschappelijk onderzoek heeft uitgewezen dat verschillende factoren een hoger risico op achteruitgang van het denkvermogen kunnen betekenen. Sommige van deze risicofactoren kunnen mensen zelf beïnvloeden door aanpassingen in de leefstijl.
Een eerdere Finse studie, genaamd FINGER, liet zien dat een combinatie van lichaamsbeweging, een gezond dieet, goede controle van de hart- en vaatgezondheid en geheugentraining het denkvermogen van ouderen aanzienlijk verbetert. Bovendien blijkt uit recent onderzoek dat ook andere leefstijlfactoren, waaronder beter slapen en voldoende ontspanning, mogelijk een positief effect hebben op het denkvermogen. In de FINGER-NL-studie worden al deze leefstijlfactoren gebundeld tot één uitgebreide tweejarige leefstijlinterventie.
Bron: Maastricht UMC
Podotherapeuten stellen dat mensen bij dagelijkse bezigheden als koken, tuinieren, klussen en stofzuigen vaak veel meer lopen dan ze denken. Als dat op schoeisel is dat daar niet voor bedoeld is, zoals pantoffels of slippers, spannen er continu tenen en voetspieren aan.
Door afglijdende pantoffels of slippers zonder juiste hielomsluiting ontstaat een grotere kans op overbelasting en letsels van verschillende pezen aan de voet en enkel. Daarnaast kunnen mensen klauwtenen ontwikkelen. Heeft de voet minder steun, dan gaan de knieën en heupen ook compenseren, zodat ze meer stabiliteit hebben. Hierdoor kunnen mensen ook klachten krijgen.
Mensen met deze klachten kunnen het beste huisschoenen aanschaffen die voldoen aan de volgende punten:
Bron: Gezondheidsnet
In de acute fase presenteert CN zich als een warme, gezwollen voet, met milde vernietiging van bot- en gewrichtsstructuur. Als het onbehandeld blijft, kan dit zich ontwikkelen tot een chronisch stadium met bot- en gewrichtsvernietiging. CN wordt vaak verkeerd gediagnosticeerd in de acute fase; hierdoor wordt de diagnose meestal pas gesteld als de CN al is gevorderd tot de chronische fase. Door deze vertraging zijn de behandeltrajecten vaak lang en hebben die slechtere resultaten. Het literatuuronderzoek op basis van ruim 80 artikelen zoomt in op de verkeerde diagnose van CN en de tijdlijn voorafgaand aan een juiste diagnose.
De gemiddelde tijd vanaf het begin van de symptomen tot de definitieve diagnose van CN was 84,8 dagen, met een spreiding van 25 dagen tot 203 dagen. Bijna de helft (48 procent) van de patiënten kreeg een verkeerde diagnose van CN. Hiervan werden 99 specifieke verkeerde diagnoses gemeld, waarvan de meestvoorkomende cellulitis, fractuur/verstuiking, diepe veneuze trombose, osteomyelitis, erysipelas en jicht.
De onderzoekers concluderen dat een diagnose van CN moet worden overwogen bij patiënten met DM die perifere neuropathie hebben in combinatie met zwelling van de voet, misvorming, ulceratie of moeite met lopen. Ze hopen dat het onderzoek bewustzijn creëert rondom CN en de frequentie van verkeerde diagnoses, zodat vertraging van behandeling voorkomen kan worden. Verder onderzoek is nodig om beter te verduidelijken waarom CN zo vaak verkeerd wordt gediagnosticeerd en hoeveel schade het gevolg kan zijn van verkeerde diagnoses.
Bron: Foot & Ankle Orthopaedics
De onderzoekers keken naar 240 mensen die voor het eerst bij een multidisciplinair voetteam kwamen en evalueerden het gebruik van de middelen van de kliniek. Dit inclusief de vereiste onderzoeken en specialisten die over een periode van 6 maanden werden gezien.
De gemiddelde leeftijd was 64 jaar, 63 procent van de patiënten was man, 72 procent had diabetes type 2 en 16 procent diabetes type 1. Van de patiënten had 15 procent eerder een amputatie ondergaan en 40 procent had eerder last van een zweer. Vaak voorkomende klachten waren ulcera (62 procent), botinfectie (osteomyelitis, 11 procent), Charcot-voet (19 procent), voetischemie (17 procent) en postoperatieve wonden (13 procent). Bij de eerste behandeling had 79 procent van de patiënten gespecialiseerde diensten nodig, waaronder een diabetoloog (45 procent), gewrichtsvaatonderzoek (23 procent), gewrichtsorthopedie (8 procent), dermatoloog (2 procent) en orthesen (1 procent).
In de kliniek waren enkele bijzondere behandelingen nodig. In totaal had 4 procent van de patiënten complex debridement (wondreiniging) nodig, 0,4 procent een totale nagelexcisie, 0,8 procent een pusdrainage, 3 procent gipsgerelateerde procedures en 1 procent een vacuümgeassisteerd verband. Van de patiënten werd 4 procent opgenomen in het ziekenhuis. Van hen had 38 procent behoefte aan vasculaire duplexonderzoeken, 7 procent kreeg een diepe veneuze trombosescan, 16 procent had een MRI en 5 procent een botscan nodig.
De onderzoekers concluderen na deze inventarisatie dat een functionele multidisciplinaire voetkliniek voor mensen met diabetes aanzienlijke middelen vereist, zowel klinisch als administratief. Alleen dan kan er snel onderzoek worden gedaan en blijft het percentage van patiënten die geamputeerd moeten worden of vaatchirurgie nodig hebben laag. Het regelmatig beoordelen van het gebruik van de hulpbronnen helpt daarnaast bij de planning in de kliniek en van het behandeltraject.
Bron: Journal of Wound Care
Onder de 935 bedrijven in de schoenendetailhandel vallen zowel ketens als zelfstandige schoenenwinkels. Samen hebben zij meer dan 2100 fysieke vestigingen. De daling is niet uitsluitend aan de coronacrisis toe te schrijven. De afgelopen tien jaar sloten 530 bedrijven hun deuren, zo blijkt uit cijfers van BoldData. Dit is een afname van 36 procent. Vooral in de noordelijke provincies is een sterke daling te zien. Wel moet opgemerkt worden dat ook in veel sportzaken en kledingwinkels tegenwoordig schoenen verkocht worden, deze zijn niet in de cijfers meegenomen.
Schoenmakerijen doen het beter dan de schoenenwinkels. In 2011 stonden er 785 schoenmakers geregistreerd bij de Kamer van Koophandel. Nu zijn dit er nog 700, een daling van 10,8 procent in tien jaar. Het afgelopen jaar sloten slechts tien schoenherstellers hun deuren.
Bron: Schoenvisie
De organiserende taken van praktijkondersteuners zouden niet meer direct vergoed worden uit het speciale potje dat tot eind 2021 bestond. Vanaf dit jaar moesten praktijkondersteuners zichzelf verdienen door meer consulten en medische verrichtingen te declareren. ‘De overgangstermijn naar het nieuwe beleid was voor een aantal huisartsen te krap. Dat hadden we zorgvuldiger moeten doen en daarom geven we huisartsen deze mogelijkheid’, zegt Zilveren Kruis-woordvoerder Kim Libosan bij de NOS. De verzekeraar heeft toegezegd eventueel geleden verliezen in het eerste kwartaal van 2022 te compenseren.
Zo’n 2.800 huisartsen hadden een petitie ingediend bij Zilveren Kruis om te protesteren tegen het nieuwe beleid, omdat ze vreesden hun praktijkondersteuners niet meer te kunnen betalen. Zij zijn gematigd positief over de tegemoetkoming van de verzekeraar, maar zitten nog met een aantal vragen die niet zijn beantwoord, met name voor de langere termijn. Een collectief kort geding van 168 huisartsen tegen Zilveren Kruis zou daarom wel doorgaan. De uitspraak daarin is nog niet bekend.
Bron: NOS
Voetenwerk werkt samen met ProVoet, brancheorganisatie voor de pedicure.
