Er kunnen veel redenen zijn dat het – ineens – financieel tegen zit. Plots een aantal trouwe cliënten weggevallen. Collega’s die uit de praktijk zijn gestapt, zodat je cliënten hebt moeten afzeggen. Je hebt een grote (onvoorziene) investering moeten doen. Persoonlijke omstandigheden zoals ziekte of een scheiding. Dat kan vragen om bezuinigingen, of juist om investeringen.
Je financiën op een rijtje
Je moet keuzes maken. Dat begint met goed inzicht in je financiële situatie. De Kamer van Koophandel zet op een rijtje hoe je je financiële gezondheid toetst. Daarbij komen de volgende zaken aan bod.
Kijk naar je omgeving. Dat gaat niet alleen over de vraag of je praktijk op de juiste plek staat. Het gaat ook over of je je praktijk meer moet aanpassen op bepaalde trends. Of dat je rekening moet houden met bepaalde veranderingen in het pedicurevak.
Tot slot: doorgaan of stoppen? En op welke manier?
Hardloopblessures zoals knieklachten, achillespeesproblemen en scheenbeenblessures komen veel voor bij hardlopers. Deze blessures zijn vaak het gevolg van overbelasting, waarbij de kracht die op de botten, spieren en pezen wordt uitgeoefend, groter is dan wat die weefsels aankunnen. Er zijn twee manieren om deze balans te herstellen: de belasting verminderen en de spieren, pezen en botten versterken. In het beweeglab kunnen de belasting en kracht van de spieren, pezen en botten nauwkeurig worden gemeten, maar de gewone hardloper kan niet naar het lab voor een 3D-beweeganalyse. Daarom onderzocht Van Hooren hoe deze technologie naar de mensen gebracht kan worden met behulp van slimme zooltjes.
Feedback
De speciale zooltjes meten tijdens het hardlopen onder andere de paslengte, contacttijd (hoe lang de voet de grond raakt) en vliegtijd (hoe lang de voet los is van de grond). Van Hooren toonde in een vergelijking met de 3D-analyses uit het lab aan dat de zooltjes de belasting op de knieën, achillespees, en schenen vrij nauwkeurig kunnen meten. ‘Hoewel de methode nog verder gepersonaliseerd kan worden, kunnen de slimme zooltjes nauwkeuriger meten dan traditionele sporthorloges, die het blessurerisico vaak flink overschatten’, zegt van Hooren.
Bovendien bleken de zooltjes effectief in het voorkomen van blessures. ‘Tijdens het lopen geeft het zooltje via een app feedback wanneer de belasting op bijvoorbeeld de knie te hoog is, zoals ‘probeer je paslengte te verkorten’ of ‘probeer meer op je voorvoet te landen’’, legt Van Hooren uit. Na verloop van tijd hadden de lopers die deze feedback ontvingen minder en minder ernstige blessures dan hardlopers die deze feedback niet ontvingen. ‘Met draagbare technologie kunnen we dus daadwerkelijk blessures voorkomen.’ Aan het onderzoek namen 220 mensen deel.
Van Hooren, zelf ook topsporter, promoveerde op 17 juni op zijn onderzoek naar blessurepreventie en het verbeteren van sportprestaties.
In de succesvolle klinische studienaar de werking van UB-312 werd het kandidaat-geneesmiddel voor het eerst getest bij patiënten met de ziekte van Parkinson. UB-312 is een vorm van actieve immuuntherapie: middels een vaccinatie met UB-312 wordt het eigen immuunsysteem gestimuleerd om antistoffen te maken tegen pathologische geaggregeerde alfa-synucleïne (aSyn) eiwitten (in de hersenen), die een belangrijke rol spelen bij de ziekte van Parkinson. Uit dit eerste onderzoek onder twintig patiënten blijkt dat bij een deel van de patiënten, na vaccinatie met UB-312, antistoffen in het hersenvocht werden aangetroffen tegen geaggregeerd aSyn. Ook was een significante verlaging van de concentratie geaggregeerd aSyn zichtbaar in het hersenvocht. De vaccinatie was daarnaast ook nog eens veilig en goed verdraagbaar voor de patiënten.
De succesvolle studie omvat metingen van klinische werkzaamheid, evenals verkennend onderzoek en is een belangrijke doorbraak in het streven naar innovatieve zorg voor patiënten met de ziekte van Parkinson. De resultaten markeren een mijlpaal in de zoektocht naar nieuwe parkinson-behandelingen en ondersteunt de verdere ontwikkeling van UB-312.
Met deze maatregel wil de minister verzekerden stimuleren om gebruik te maken van gecontracteerde zorg en zorgaanbieders aanmoedigen om contracten te sluiten met zorgverzekeraars. Het contracteren van zorg ziet het kabinet als een belangrijk middel om zorg voor iedereen in Nederland goed, toegankelijk en betaalbaar te houden. Het ministerie van Volksgezondheid wil de verlaging van de vergoeding als eerste doorvoeren in de wijkverpleging en delen van de geestelijke gezondheidszorg (ggz).
Het wetsvoorstel treft alleen mensen die een zogeheten naturapolis hebben. Dat is een polis waarbij de patiënt kan kiezen uit zorgaanbieders waarmee zijn verzekeraar een contract heeft afgesloten. Verzekerden mogen een andere zorgverlener kiezen, maar de zorgverzekeraar mag dan een lagere vergoeding geven. Mensen met een restitutiepolis kunnen zelf hun zorgverlener blijven kiezen.
Je moet een AOV hebben als je voor de inkomstenbelasting winst uit je onderneming hebt. Ook voor meewerkende echtgenoten is een AOV verplicht. Dat staat in het wetsvoorstel. De jaarpremie is ongeveer 6,5 procent van de winst. Per maand betaalt de ondernemer maximaal zo’n 195 euro voor de AOV. Dat bedrag is gebaseerd op het minimumloon van 2024. De premie betaal je aan de Belastingdienst. Dat bedrag is fiscaal aftrekbaar.
Het UWV begint na een jaar ziekte met het betalen van een arbeidsongeschiktheidsuitkering. Die uitkering loopt maximaal door tot de AOW-leeftijd. Je hebt recht op een uitkering, als je door een ziekte niet meer in staat bent een bedrag te verdienen dat minimaal gelijk is aan het minimumloon. De hoogte van de uitkering is 70 procent van de belastbare winst voor arbeidsongeschiktheid. Dat bedrag is maximaal gelijk aan het minimumloon. Dit is anders dan bij werknemers. Daarbij wordt rekening gehouden met het laatst verdiende loon.
Opt-out verplichte AOV
Zelfstandigen die al een particuliere arbeidsongeschiktheidsverzekering hebben, kunnen die blijven gebruiken. Ook ondernemers die de verplichte AOV onvoldoende vinden of die zich liever particulier verzekeren, kunnen gebruik maken van een zogenoemde ‘opt-out’.
Die particuliere verzekering moet wel aan een aantal voorwaarden voldoen. Zo moet de premie minimaal gelijk zijn aan die van de verplichte AOV. Ook mag de hoogte van de uitkering bij arbeidsongeschiktheid niet lager zijn dan die van de verplichte AOV. De particuliere arbeidsongeschiktheidsverzekering moet bovendien doorlopen tot de AOW-leeftijd. Voor bestaande verzekeringen gaat een overgangsrecht gelden.
Prof. Haneke deed een observationeel onderzoek in gespecialiseerde nagelklinieken in drie landen, uitgevoerd in een periode van zes jaar. Alle patiëntfoto’s die hij tijdens deze periode maakte, werden gescreend op veranderingen in de teennagels, en bij alle gevallen van teen-onychomycose werd gecontroleerd of ze voldoende informatie bevatten om mogelijke voet- en teenafwijkingen te beoordelen. Bijzondere aandacht werd besteed aan de aanwezigheid van hallux valgus, hallux valgus interphalangeus, hallux erectus, binnenwaartse rotatie van de grote teen en buitenwaartse rotatie van de kleine teen, evenals een gespreide voet.
Van de 1653 gevallen waren er 185 schimmelnagels, hiervan hadden er 179 betrekking op ten minste één grote teennagel, en bij 6 op één of meer kleinere teennagels. Drie patiënten raadpleegden een behandelaar voor een andere teennagelziekte, en onychomycose werd als tweede ziekte gediagnosticeerd. Acht patiënten hadden een uitgesproken tinea pedum. Relatief weinig patiënten hadden een normale stand van de grote teen (n = 9). De meeste gevallen hadden een milde tot duidelijke hallux valgus (HV) (105) en een hallux valgus interphalangeus (HVI) (143), terwijl hallux erectus werd waargenomen bij 43 patiënten en de combinatie van HV en HVI 83 keer werd waargenomen.
Vervormingen
Het zeer hoge percentage voet- en teenvervormingen was verrassend. Er kan worden verondersteld dat dit niet alleen een pathogenetisch belangrijke factor is, maar ook een belangrijke rol kan spelen bij de lokalisatie van de schimmelinfectie, aangezien er geen duidelijke halluxafwijking werd opgemerkt bij onychomycosen die alleen de kleine tenen aantasten. Omdat de behandeling van schimmelnagels een complexe procedure is waarbij de exacte diagnose wordt gesteld met bepaling van de pathogene schimmel, de nagelgroeisnelheid, het type onychomycose, de duur ervan en langer bestaande factoren, kunnen afwijkingen van de teenpositie belangrijk zijn.
Helaas zijn veel van deze langer bestaande en verergerende factoren (zoals perifere neuropathie en veneuze stasis) moeilijk te behandelen of te corrigeren, schrijft Haneke. Bij het uitleggen van de behandeling van onychomycosen aan patiënten wordt het belang van deze orthopedische veranderingen doorgaans niet of onvoldoende besproken. Dat moet anders, om de patiënt te laten begrijpen waarom er zo weinig genezingspercentages zijn, ondanks uitstekende minimale remmende geneesmiddelconcentraties in het laboratorium.
Patiënten kwamen in aanmerking voor deelname als zij in de afgelopen vijf jaar diabetesgerelateerde voetcomplicaties (amputatie, ulceratie en/of Charcot-neuroarthropathie) hadden ervaren en positief scoorden op diabetesklachten op een gevalideerde screeningstool (DDS2). Patiënten die in aanmerking kwamen vulden cross-sectionele vragenlijsten in waarin symptomen van diabetesproblemen (DDS17), angst (GAD-7) en depressie (PHQ-9) werden beschreven. Ook namen zij deel aan een face-to-face, semi-gestructureerd interview.
In totaal hebben 183 patiënten de DDS2-screeningsvragenlijst ingevuld. Hiervan werden er 56 (30,6%) positief gescreend op diabetesproblemen. 26 patiënten vulden de DDS17-, GAD-7- en PHQ-9-vragenlijsten in. Diabetesproblemen kwamen veel voor bij patiënten met diabetesgerelateerde voetcomplicaties. Voetproblemen hadden invloed op de dagelijkse activiteiten, het sociale leven en het vermogen van de deelnemers om te werken. Ondanks het uiten van gevoelens van voortdurende angst, zorgen en depressie in verband met hun voetproblemen, had slechts één deelnemer toegang tot formele psychologische ondersteuning. Veel deelnemers vertrouwden op het praten met podotherapeuten tijdens routineafspraken en beschreven dat ze verschillende strategieën ontwikkelden om ermee om te gaan.
De psychosociale last van het leven met voetcomplicaties bij diabetes mag door gezondheidswerkers niet over het hoofd worden gezien. De bevindingen uit dit onderzoek kunnen als input dienen voor het ontwerp van toekomstige diensten en interventies.
Er werden in totaal 1.460 behandelingen uitgevoerd, met een fotografisch verslag van 802 foto’s gedurende een periode van 6 maanden. De aanwezigheid van een nagelspijker of teken van ingroei tijdens de follow-up werd als een recidief beschouwd.
Er werden in totaal 802 behandelingen geëvalueerd, waarbij de meest aangetaste nagels de rechter (49,3%) en linker (48%) grote tenen waren en het vaakst de laterale plooi (54,5%). Het recidiefpercentage was 0,75 procent na 3 maanden en 1,87 procent na 6 maanden. En de mediale nagelplooi had een hoger recidiefpercentage dan de laterale nagelplooi.
Voldoende effectief
De 45 seconden contacttijd van 88 procent fenol met de nagelmatrix bleek voldoende en effectief, wat resulteerde in een laag herhalingspercentage. De huidige standaard (in Nederland) is 90-180 seconden contacttijd met 80 procent fenol. De onderzoekers geven wel aan dat vervolgonderzoek (prospectieve studies) nodig is om de langdurige effecten beter te kunnen beoordelen.
Integraal Kankercentrum Nederland (IKNL) heeft deze cijfers gepubliceerd. Deze ‘driejaarsoverleving’ is de afgelopen twintig jaar met 11 procent gestegen: van 60 naar 71 procent. Dit komt door een betere diagnostiek en vernieuwende geneesmiddelen. Bij veel kankersoorten was het positieve effect van nieuwe behandelmethoden al eerder deze eeuw te zien. Bij longkanker ontstond het effect door nieuwe geneesmiddelen die vanaf 2017 beschikbaar kwamen. Bij darmkanker heeft het bevolkingsonderzoek tot een positief effect geleid.
Kwaliteit van leven
IKNL waarschuwt om kritisch te blijven kijken naar behandelmethoden en geneesmiddelen. “Immers, niet voor iedereen werken de nieuwe, vaak dure, geneesmiddelen goed uit. Soms zijn de bijwerkingen zo groot dat de kwaliteit van leven in de laatste fase heel slecht wordt.”
