Muir (63) uit Kinross (50 kilometer ten noordwesten van Edinburgh) vertelt zijn verhaal aan The Courier. Hij dacht niet aan een melanoom toen hij twintig jaar geleden een afwijking op zijn voet zag. Het leek hem een wrat. En tot die conclusie kwam ook zijn collega die hij ernaar liet kijken. Deze vroor hem weg met vloeibaar stikstof. Zeven jaar geleden kwam de wrat terug. Ook toen dacht in eerste instantie niemand aan een melanoom. “Want er zat geen pigment,” zo vertelt Muir. “De plek had gewoon huidskleur. Maar deze keer bloedde de wrat, en dat is ongewoon.”

‘Boos op mezelf’

Een collega-huisarts deed een biopsie. Een paar weken later kwam hij met een reactie. “De uitkomst is niet die waarop ik had gehoopt. Het is een melanoom.” Het bleek acrolentigineus maligne melanoma te zijn. Dit melanoom ontstaat níet door blootstelling aan zonlicht. Muir was geschokt. “Ik had nooit aan die mogelijkheid gedacht. En vervolgens was ik boos op mezelf dat ik er niet eerder iets aan had gedaan.”

Zichtproblemen

In 2018 onderging hij een operatie. Het duurde een paar maanden voordat de wond was hersteld. Bij controlebezoeken ontdekten zijn behandelaars vervolgens melanomen op zijn enkel en zijn kuit. Die werden ook weggehaald. En in augustus 2023 kreeg hij zichtproblemen aan beide ogen, onder meer nachtblindheid. Het melanoom had het netvlies aangetast (retinopathie). Dit kan snel tot zichtverlies leiden. Ondertussen kreeg hij een plasmabehandeling. Daarbij halen de behandelaars de schadelijke antilichamen uit het bloedplasma, waarna ze de bloedcellen weer in het lichaam van de patiënt brengen. Zijn zicht werd daardoor weer beter. Maar bij onderzoek bleek de kanker te zijn doorgedrongen in de lymfeklieren in zijn bekken en zijn benen. Daarvoor kreeg hij bestralingstherapie.

Immonotherapie

Muirs kanker wordt geclassificeerd als stadium vier, omdat de ziekte zich heeft verspreid naar andere delen van zijn lichaam. Hij krijgt nu immunotherapie. “Ik verwacht niet dat deze behandeling me zal genezen. Maar ik vraag niet hoe lang ik nog heb, want ik wil het niet weten. Vóór de immunotherapie was de vijfjaarsoverlevingskans minder dan 10 procent. Maar met deze behandeling ligt de tienjaarsoverlevingskans tussen de 60 en 70 procent. Deze medicijnen hebben de tijdschaal drastisch veranderd.”

‘Ben je bewust van ongewone huidafwijkingen’

Muir wil laten zien dat mensen met kanker in stadium vier in wezen een normaal leven leiden. “Het is belangrijk om de boodschap over te brengen dat het verre van een doodvonnis is.” Ondertussen wil de gepensioneerde huisarts anderen laten leren van zijn ervaring met huidkanker. “Niet elk melanoom presenteert zich zoals je denkt. Mensen moeten zich bewust zijn van ongewone huidafwijkingen. Dus als je iets ongewoons ziet of iets dat verandert, wacht dan niet. Laat het meteen onderzoeken.”