Voetenwerk Magazine

Suiker heeft veel ongezonde eigenschappen, maar nu blijkt dat suiker ook wondherstel kan stimuleren. Door de suiker toe te voegen aan een hydrogel-verband wordt angiogenese, de aanmaak van nieuwe bloedvaten, gestimuleerd. Dat blijkt uit Brits-Pakistaans onderzoek.

De aanmaak van nieuwe bloedvaten is cruciaal voor wondherstel omdat de vaten zuurstof en voedingsstoffen aanvoeren. 2-deoxy-D-ribose, een natuurlijk voorkomende suikersoort, stimuleert de aanmaak van nieuwe bloedvaten. Door deze suikersoort toe te voegen aan een hydrogel-verband ontstaat een simpele en goedkope wondbedekking. Het nieuwe verband werkt effectiever dan het toevoegen van wondherstellende middelen zoals dat nu gebeurt.

Bron: Sciencedaily.com

De helft van alle patiënten die een steunkous dragen om een trombosebeen te voorkomen, dragen die steunkous langer dan noodzakelijk is. In plaats van twee jaar is een half jaar voldoende. Dat vermindert de last voor de patiënt én bespaart meer dan 10 miljoen euro per jaar. Onderzoekers van de Maastricht UMC+ trekken die conclusie in een artikel in het tijdschrift The Lancet Haematology.

Post-trombotisch syndroom (PTS) is een bijwerking die kan optreden na een trombose in het been. PTS kan onder meer leiden tot chronische pijn en zwelling. Zonder preventieve maatregelen komt dit bij ongeveer de helft van de patiënten voor. Om de kans op PTS te verlagen moeten patiënten volgens de huidige richtlijnen twee jaar lang een elastische steunkous dragen. Dat reduceert de kans op PTS tot ongeveer 20-30 procent. Comfortabel zijn de kousen niet, vooral niet op warme dagen. Ook zijn sommige patiënten afhankelijk van zorgverleners om de kousen aan- en uit te trekken.

Maastrichtse wetenschappers onderzochten of die draagduur korter kon. Uit onderzoek onder 865 patiënten in 14 ziekenhuizen bleek dat de helft na zes maanden geen steunkous meer nodig had. Nog eens elf procent had na een jaar geen steunkoustherapie meer nodig. In het Maastricht UMC+ wordt de standaard richtlijn van twee jaar draagtijd dan ook niet meer aangehouden, maar wordt de therapie aangepast op de individuele patiënt.

In Nederland krijgen jaarlijks 25.000 mensen een steunkous na trombose.

Bron: Maastricht UMC+

Ingenieurs van de University of California San Diego hebben een glucosesensor ontwikkeld in een behuizing waar een smartphone in past. Samen met de bijbehorende app wordt het meten van het glucoseniveau een stuk eenvoudiger voor mensen met diabetes.

De glucosemeter, genaamd GPhone, bestaat uit twee delen. Het ene deel is een slanke, 3D-geprinte behuizing waar de smartphone in past. In een hoek is de herbruikbare sensor geplaatst. Het andere deel zijn kleine, met enyzmen gevulde korrels die één keer worden gebruikt. De korrels zijn magnetisch en hechten zich aan de sensor. Een naald aan de zijkant van de behuizing bevat de korrels.

Om het glucoseniveau te testen moet de gebruiker eerst een korrel op de sensor plaatsen met behulp van de naald. Hierdoor wordt de sensor geactiveerd. Daarna moet de gebruiker een druppeltje bloed op de korrel laten vallen. De korrels bevatten het enzym glucose oxidase, dat als het in aanraking komt met glucose een elektrische spanning genereert. De sensor meet deze spanning: hoe hoger de spanning, hoe hoger de concentratie van glucose.

Het testen duurt ongeveer 20 seconden. De resultaten worden draadloos naar de smartphone gestuurd en zijn dan meteen beschikbaar. Door het verwijderen van de korrel wordt de sensor weer uitgeschakeld. De naald bevat genoeg korrels voor 30 tests. De sensor gebruikt de batterij van de smartphone als voeding.

Bron: UC San Diego

Een studie heeft 13 nieuwe genetische risicofactoren voor het Restless Leg Syndrome ontdekt. Hierdoor is het onderzoek naar de oorzaak een stap verder, evenals de speurtocht naar een oplossing voor het syndroom.

Eén op de tien inwoners van Europa heeft last van het Restless Leg Syndrome (RLS), waarbij de patiënt een onbedwingbare dwang voelt zijn of haar benen te bewegen. Deze dwang gaat vaak samen met een onplezierig gevoel in de benen, dat erger wordt als de benen langere tijd niet bewegen. Beweging zorgt voor een (tijdelijke) verlichting van de klachten. Het syndroom is chronisch en verergerd in de loop van de tijd.

De patiënt heeft last van slapeloosheid en nervositeit. Dit kan uiteindelijk leiden tot depressies, hoge bloeddruk en mogelijk zelfs hartklachten. Bij een op de 50 mensen is het syndroom zo ernstig dat medicatie noodzakelijk is.

Voor het onderzoek bestudeerden de wetenschappers tien jaar lang de genetische gegevens van meer dan 15.000 patiënten. Zij vergeleken de data met een controlegroep bestaande uit meer dan 95.000 mensen. Uiteindelijk konden ze op deze wijze 13 genetische risicovarianten identificeren.

De nieuw-ontdekte risicofactoren hebben vooral te maken met de groei en ontwikkeling van zenuwcellen. Dit steunt het idee dat RLS een neurologische stoornis is die als in de baarmoeder ontstaat. Het zou leiden tot een verzwakte groei van zenuwcellen op latere leeftijd.

Bron: Sciencedaily.com

Ook runderen hebben bij tijd en wijle pedicures nodig: aandoeningen als stinkpoot, mortellaro, zoolzweer, zoolbloeding, tyloom en witte lijndefect kunnen de gezondheid van de dieren ernstig aantasten. Om de klauwgezondheid van koeien op bedrijfsniveau te verbeteren is het Hoofcare Expertise Centrum opgericht.

In het Hoofcare Expertise Centre (HEC) werken de VVRP (Vereniging voor Rundvee Pedicures), AB Vakwerk, AB Werkt, CRV, Faculteit Diergeneeskunde, Dairy Campus, Dairy Training Centre (DTC) en het Nederlands Klauwgezondheidscentrum (NGKC) samen. Het HEC zet in op kennisuitwisseling, maar ook stimulering van het vastleggen van data op de bedrijven.

Eén van de eerste speerpunten van het HEC is het verzamelen van meer gegevens over klauwgezondheid. Deze gegevens zijn een belangrijk hulpmiddel voor een integrale benadering van diergezondheid. Het HEC ziet de verbinding tussen de verschillende erfbetreders (klauwbekapper/voeradviseur/dierenartsen) als noodzakelijke voorwaarde om de aandacht voor en de advisering over klauwgezondheid te stimuleren. Enkele jaren geleden bleek uit het LTO-initiatief ‘Grip op Klauwen’ al dat de samenwerking tussen pedicure, dierenarts en voervoorlichter succesvol is.

 Bron: Nieuwe Oogst

Wonden die ’s nachts ontstaan, genezen langzamer dan wonden die overdag ontstaan. Dat komt door de ‘biologische klok’ die celprocessen in ons lichaam reguleert. Britse onderzoekers komen tot die conclusie na onderzoek met muizen en de analyse van het genezingsproces van brandwonden bij mensen.

De onderzoekers brachten in het laboratorium verwondingen toe aan kweekjes van huidcellen van muizen die in hun biologische ‘dagfase’ verkeerden. Een dagwond herstelde twee keer zo snel als een nachtwond. Ook toonden de onderzoekers aan dat celprocessen, die zorgen voor wondherstel, sneller en langzamer gaan volgens het ritme van de biologische klok.

Om het effect bij mensen te onderzoeken, analyseerden ze de gegevens van 118 brandwonden. De onderzoekers bepaalden hoe lang het duurde tot de wond voor 95% hersteld was en hoe laat de wond ontstaan was. Het verschil in hersteltijd tussen dag en nacht bleek aanzienlijk: brandwonden die overdag waren opgelopen genazen 60% procent sneller. Voor nachtwonden duurde het herstel gemiddeld 29 dagen, voor dagwonden 17 dagen.

Hiermee is niet bewezen dat het herstel van wonden in de menselijke huid wordt bepaald door de biologische klok, maar het lijkt wel waarschijnlijk. Deze ontdekking kan de genezing van wonden versnellen, bijvoorbeeld door het ontwikkelen van een medicijn dat de cellen in een dagritme schakelt.

Bron: New Scientist